Sheffield

Chomsky mag ik dan hebben gemist, gisteren (29 maart) was ik wel bij een lezing van David Crystal hier in Sheffield, ook niet mis. Hij sprak over de uitspraak van het Engels in de stukken van Skakespeare  en ik had nooit gedacht dat ik daar een uur lang gefascineerd naar zou zitten luisteren. Hij is een begenadigd spreker en hij kan fantastisch Engels van 1600 spreken (in mijn Hollandse oren).Het was leuk om eens te horen hoe die uitspraak (o.p., original pronunciation) gereconstrueerd wordt, dat er meer is dan het kijken naar eindrijm (love rijmde toen op prove, bijvoorbeeld).  Woordgrapjes, sfeer, rijm en zelfs tempo van een stuk worden anders en ‘lopen beter’ door die oude uitspraak te gebruiken. Als van-huis-uit-niet-neerlandica weet ik niet wat er in Nederland bekend is of onderzocht wordt over de uitspraak in pakweg de stukken van Vondel. Wel kan ik een parallel trekken met de tendens om oude muziek uit te voeren op authentieke instrumenten, waardoor de klank, de sfeer en de techniek van een stuk anders zijn dan wanneer het op moderne instrumenten wordt gespeeld. Is dat vergelijkbaar? Kan iemand deze taalkundige die in letterkunde is geinteresseerd daar meer over vertellen? Jacomine Nortier