Opbrengsten van de MA cursus “De visioenen van Hadewijch”

Gelukkig besefte Frank Willaert vanaf het begin dat een vriendelijke doch ferme hand wonderen doet. In een strak schema werden de studenten in een blok van vier colleges door alle visoenen begeleid, waarin tegelijk in gezamenlijke terugkoppeling de individuele onderzoeksthema’s werden bedacht. Over zaken als de verbeelding van het nieuwe Jeruzalem en van alles wat erin rond is en draait, over de aanrakingspunten met Hildegard von Bingen en de invloed in de beelden van de liturgie werd in de volgende weken thuis en in de bijeenkomsten in hartje Utrecht het hoofd gebroken. En toen kwam de grote test van al het speur- en denkwerk: in het hol van het Hadewijch-onderzoek, de universiteit van Antwerpen, werd een bezoek aan het eerbiedwaardige Ruusbroecgenootschap gecombineerd met een presentatie van de hypotheses. Met in het panel Veerle Fraeters, nog zo’n expert van onze mystica. Met wat Hollandse bluf wisten de Utrechtse studenten de luisteraars in ieder geval tijdelijk met nieuwe inzichten te imponeren … of waren de studenten slachtoffer van de vermaarde Vlaamse beleefdheid? In ieder geval verlieten ze een paar uur later, na het genot van een lokaal maal en drank, met opgeheven hoofd het Belgische grondgebied. Hadewijch in tien weken, dat is kort en smaakt naar meer. In Antwerpen lopen de colleges (terecht?) langer door. En ook dat is een pluspunt van zo’n kruisbestuiving: het laat zowel student als docent met een frisse blik naar bestaande structuren kijken. Richard en Bert